Bractwo Różańcowe

W naszej świątyni, której patronuje Najświętsza Maryja Panna, różaniec od wielu, wielu lat rozbrzmiewa nie tylko w październiku, ale każdego dnia dzięki gorliwej modlitwie wiernych świeckich, należących od pokoleń do bractwa różańcowego „Żywy Różaniec”. Najstarsze członkinie żywego różańca wspominają, że już w latach 50 tych ubiegłego stulecia w naszej parafii istniały róże różańcowe, a tajemnice różańcowe przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Róże nie miały nazw, a dany krąg róży rozpoznawano po numerze. Członkinie tych róż modliły się w zaciszu swoich domostw, a koła różańcowe raczej nie były widoczne     w parafii. Przynależność do róż wynikała z pobożności wiernych. Z zapisów w niektórych kronikach, prowadzonych przez róże różańcowe, można przeczytać, że zelatorka raz w roku odwiedzała członkinie swojej róży i wymieniała tajemnice różańcowe. 

Dziś jest inaczej. W parafii działają prężnie 23 róże różańcowe: 20 róż kobiet i 3 róże męskie, zaangażowane w religijne życie parafii. Założycielką Żywego Różańca jest błogosławiona Paulina Jaricot, która dla rozpowszechnienia modlitwy różańcowej utworzyła w 1826 r. Żywy Różaniec, składający się z piętnasto osobowych grup modlitewnych, z których każda zobowiązywała się do rozważania  i odmawiania codziennie jednej tajemnicy różańcowej otrzymanej drogą losową. W takiej formie, tyle że dwudziesto osobowe wspólnoty Żywego Różańca, ze względu na dodane przez papieża Jana Pawła II tajemnice światła, modlą się do dziś. 

W naszej parafii rozwój róż nastąpił około 2003r za przyczyną nieżyjącego już + Księdza Krzysztofa Grabca, opiekuna róż różańcowych i wielkiego propagatora modlitwy różańcowej. Dzięki oddanej pracy duszpasterskiej tego kapłana, w krzęcińskiej parafii powstała duża liczba róż różańcowych, które kontemplują tajemnice różańcowe po dzień dzisiejszy.  Każda z nich ma swoją nazwę pochodzącą od obranego przez siebie patrona. Na czele każdej róży stoi zelator, co z greckiego oznacza „gorliwy”. Ksiądz Krzysztof swym zaangażowaniem w opiekę nad Żywym Różańcem, wpłynął na wzrost pobożności członków i świadomości religijnej, związanej z przynależnością do bractwa różańcowego. Dziś pod opieką Księdza proboszcza Józefa Motyki, działalność róż różańcowych, jako wspólnoty modlitewnej jest kontynuowana oraz poszerzana o nowe inicjatywy religijne, jak chociażby udział róż różańcowych w pierwszo- sobotnim nabożeństwie wynagradzającym Niepokalanemu Sercu Maryi.  Poszczególne róże raz w miesiącu w dniu wspomnienia swego patrona, spotykają się w kościele parafialnym na wspólnej modlitwie różańcowej. Czciciele Maryi z wielkim oddaniem i gorliwością rozważają poszczególne tajemnice z życia Jezusa i Maryi, uciekają się do Niej z wielką ufnością we wszelkich potrzebach ciała i duszy z wielką prostotą, zaufaniem i czułością błagają dobrą Matkę o pomoc i opiekę dla Kościoła, polecając Bogu intencje ewangelizacyjne wyznaczone na dany miesiąc przez Ojca Świętego, modląc się o pokój dla świata i Ojczyzny oraz w osobistych intencjach.

Po modlitwie róże wymieniają się tajemnicami różańcowymi, odśpiewują hymn swojej róży i odmawiają modlitwę róży. Ponadto, Róże Różańcowe uczestniczą w celebracji Mszy Świętych w dniu liturgicznego wspomnienia patrona róży oraz w miesiącu listopad modlą się za zmarłych członków róży. Trwają na adoracji Najświętszego Sakramentu w czasie nabożeństwa czterdziestogodzinnego przed Wielkim Postem, uczestniczą w procesjach odpustowych oraz naukach rekolekcyjnych.  Zelatorzy róż troszczą się o pełny skład róży, prowadzą modlitwę różańcową, odwiedzają chorych członków róż, wspierają swą modlitwą i ofiarami Misje święte, utrzymują stały kontakt z duchowym opiekunem róż Ks. Proboszczem oraz prowadzą kroniki.

W dekrecie wydanym przez Prymasa Polski Kard. S. Wyszyńskiego z 1977r zapisano między innymi: „Należeć do Żywego Różańca znaczy- wierzyć i ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga – ludzi…”

Św. Ludwik Maria Grignion De Montfort, wielki święty propagator modlitwy różańcowej mówił: „Jak róża jest królową kwiatów, tak różaniec jest duchową różą, pierwszą wśród praktyk religijnych. Róże Różańcowe, odmawiając pobożnie różaniec, każdego dnia wkładają na głowę Jezusa i Maryi uplecione korony z róż Nieba, róż które nigdy nie stracą nic ze swej świeżości, ani ze swego blasku.” W naszej parafii każdego dnia, składamy Maryi w darze modlitewne różane korony na Jej chwałę i cześć Jej Syna Jezusa.

Teresa